جراحي دستگاه گوارش چيست؟

جراحي دستگاه گوارش درماني براي بيماري هاي قسمت هايي از بدن است كه در هضم نقش دارند. اين شامل مري (ee-sof-uh-gus) ، معده ، روده كوچك ، روده بزرگ و راست روده است. همچنين شامل كبد ، كيسه صفرا و لوزالمعده است.

متخصص گوارش چه نوع جراحي را انجام مي دهد؟

يك متخصص گوارش جراحي انجام نمي دهد. كار وي محدود به تشخيص و معالجه پزشكي است. با اين حال ، تحت طبقه بندي وسيع جراحي ، متخصصان گوارش روش هايي مانند بيوپسي كبد و معاينات آندوسكوپيك (مايع) ، معده ، روده كوچك و بزرگ را انجام مي دهند.

جراحي فوقاني معده چيست؟

درمان جراحي بيماري هاي مثانه صفرا ، كبد و لوزالمعده (سيستم كبدي صفراوي) و مري ، معده و روده كوچك (دستگاه گوارش فوقاني) تحت مراقبت جراح عمومي انجام مي شود كه علاقه خاصي به جراحي دستگاه گوارش فوقاني دارد.

متخصص گوارش چه كاري انجام مي دهد؟

يك متخصص گوارش متخصص سلامت دستگاه گوارش و مسائل مربوط به معده ، روده و روده است ، اما همچنين شامل تعدادي از اندام هاي ديگر مربوط به كل دستگاه گوارش است. بين زمان ورود غذا به دهان و تا دفع مواد از بدن ، اتفاقات زيادي مي افتد.

زمان بهبودي براي جراحي روده چقدر است؟

بعد از 1 تا 2 هفته ممكن است بتوانيد به بيشتر روال عادي خود مانند راه رفتن و كار برگرديد. سعي نكنيد چيزي را كه بيش از 10 پوند است بلند كنيد يا ورزش شديد را انجام دهيد تا زماني كه پزشك خوب شود. بهبودي كامل معمولاً حدود 6 هفته طول مي كشد.

چگونه متخصص گوارش معده شما را بررسي مي كند؟

آندوسكوپي دستگاه گوارش فوقاني (يا دستگاه گوارش) آزمايشي است كه به پزشك اجازه مي دهد تا داخل مري ، معده و قسمت اول روده كوچك شما را بنام دوازدهه مشاهده كند. مري لوله اي است كه غذا را به معده شما مي رساند. پزشك از يك لوله نازك و سبك استفاده مي كند كه خم مي شود.

بعد از جراحي شكم چقدر بايد راه برويد؟

هدف هر روز راه رفتن به تدريج افزايش مسافت است. شما بايد اين هدف را داشته باشيد كه بتوانيد هر روز دو تا سه ماه پس از عمل 30 دقيقه پياده روي كنيد.

بالش هاي اضافي در دست داشته باشيد

يك بالش بين زانوها و ديگري كه در برابر معده قرار دارد به شما در ايجاد ناراحتي در هنگام خواب بعد از جراحي كمك مي كند. بالش بدن نيز انتخاب خوبي براي تكيه دادن هنگام خوابيدن است. علاوه بر اين ، براي راحتي بيشتر ، روي هر صندلي كه نشسته ايد يك يا دو بالش بگذاريد.

چرا شما به يك متخصص گوارش ارجاع مي شويد؟

اگر علائمي مانند حركات غيرطبيعي روده ، خونريزي مقعدي ، دل درد مكرر ، درد شكم ، نفخ شكم ، مشكل در بلع يا سنين بالا را داريد كه مي توانيد به طور منظم غربالگري سرطان روده بزرگ را انجام دهيد ، ممكن است به شما آموزش داده شود كه به متخصص گوارش ، متخصص بيماري هاي گوارشي مراجعه كنيد. .

آيا جراحي انسداد روده جدي است؟

اين جراحي در بيمارستان با بيهوشي عمومي انجام مي شود. مي توان آن را از قبل برنامه ريزي كرد ، اما گاهي اوقات جراحي انسداد روده به دليل وخيم شدن سريع و عوارض تهديد كننده زندگي بايد به عنوان يك روش اورژانسي انجام شود.

آيا براي آندوسكوپي مجبوريد لباس خود را دربياوريد؟

اگرچه دارويي براي كمك به آرامش شما تجويز مي شود ، اما هنوز هم آندوسكوپي مي تواند موجب ناراحتي شود. حتماً لباس راحتي بپوشيد و از پوشيدن جواهرات خودداري كنيد. قبل از عمل از شما خواسته مي شود كه عينك يا دندان مصنوعي را برداريد.

آيا شما براي آندوسكوپي به خواب رفته ايد؟

تمام روشهاي آندوسكوپي شامل درجاتي از آرام بخشي است ، كه باعث آرامش شما و رفلكس گگ شما مي شود. آرام ماندن در حين عمل باعث خواب متوسط ??تا عميق شما مي شود ، بنابراين هنگام قرار دادن آندوسكوپ از طريق دهان و معده ، هيچ گونه ناراحتي نخواهيد داشت.

منابع:

https://drsetayesh.com/%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c-%da%af%d9%88%d8%a7%d8%b1%d8%b4/

http://drsetayesh.parsiblog.com/

 عمل Whipple

يک عمل پيچيده براي برداشتن سر لوزالمعده ، قسمت اول روده کوچک (اثني عشر) ، کيسه صفرا و مجراي صفراوي است.

از روش Whipple براي درمان تومورها و ساير اختلالات لوزالمعده ، روده و مجاري صفراوي استفاده مي شود. اين جراحي است که اغلب براي درمان سرطان لوزالمعده استفاده مي شود و محدود به سر پانکراس است. بعد از انجام عمل Whipple ، جراح اندام هاي باقي مانده را دوباره وصل مي کند تا به شما امکان هضم غذا به طور معمول پس از جراحي را بدهد.

روش Whipple ممکن است يک گزينه درماني براي افرادي باشد که لوزالمعده ، اثني عشر يا مجاري صفراوي آنها تحت تأثير سرطان يا ساير اختلالات است. لوزالمعده عضوي حياتي است که در قسمت فوقاني شکم ، پشت شکم شما قرار دارد. از نزديک با کبد و مجاري حامل صفرا کار مي کند. پانکراس آنزيم هايي آزاد مي کند (ترشح مي کند) که به شما در هضم غذا ، به ويژه چربي ها و پروتئين ها کمک مي کند. پانکراس همچنين هورمونهايي ترشح مي کند که به کنترل قند خون شما کمک مي کند.

پزشک شما ممکن است براي درمان يک روش Whipple توصيه کند:

    سرطان پانکراس
    کيست هاي لوزالمعده
    تومورهاي لوزالمعده
    پانکراتيت
    سرطان آمپولار
    سرطان مجاري صفراوي
    تومورهاي عصب اعصاب و غدد
    سرطان روده کوچک
    ضربه به لوزالمعده يا روده کوچک
    ساير تومورها يا اختلالات مربوط به لوزالمعده ، دوازدهه يا مجاري صفراوي

جراحي براي سرطان لوزالمعده چقدر موفق است؟

وقتي اين عمل در بيمارستان هاي کوچک يا توسط پزشکان با تجربه کمتر انجام مي شود ، ممکن است حدود 15? از بيماران در اثر عوارض جراحي جان خود را از دست دهند. در مقابل ، هنگامي که اين عمل در مراکز سرطاني توسط جراحاني انجام مي شود که در اين عمل جراحي انجام مي شوند ، کمتر از 5? بيماران در نتيجه مستقيم جراحي مي ميرند.

ميزان موفقيت بعد از جراحي ويپل چقدر است؟

به طور کلي ، ميزان بقاي پنج ساله پس از عمل Whipple حدود 20 تا 25? است. حتي اگر اين روش تومور قابل مشاهده را با موفقيت برطرف کند ، ممکن است برخي از سلولهاي سرطاني در جاهاي ديگر بدن گسترش يافته باشند ، جايي که مي توانند تومورهاي جديد ايجاد کنند و در نهايت باعث مرگ شوند.

سرطان لوزالمعده در کجا گسترش مي يابد؟

سرطان هاي لوزالمعده اغلب ابتدا در داخل شکم (شکم) و به کبد گسترش مي يابند. آنها همچنين مي توانند به ريه ها ، استخوان ، مغز و ساير اندام ها سرايت کنند

بعد از جراحي سرطان لوزالمعده چه اتفاقي مي افتد؟

احتمالاً در حدود 1 ماه ديگر مي توانيد به محل کار يا روال عادي خود برگرديد. احتمالاً حدود 3 ماه طول خواهد کشيد تا قدرت شما کاملاً برگردد. شما ممکن است به درمان بيشتر سرطان مانند شيمي درماني يا پرتودرماني نياز داشته باشيد. غذا ممکن است براي شما طعم خوبي نداشته باشد و طعم فلزي داشته باشد.

آيا برداشتن پانکراس شما عمل بزرگي است؟

شما بخشي از پانکراس خود را پشت سر گذاشته ايد. بنابراين شما نيازي به آنزيم يا انسولين نخواهيد داشت. اما مانند انواع ديگر جراحي براي درمان سرطان لوزالمعده ، اين عمل جراحي بزرگ و بيهوشي طولاني مدت را در پي دارد.

آيا مي توانيد از جراحي ويپل بميريد؟

پس از معرفي روش ويپل ، بسياري از جراحان تمايلي به انجام آن نداشتند زيرا اين ميزان مرگ و مير بالا بود. به تازگي در دهه 1970 ، تا 25? بيماران يا در حين جراحي يا کمي بعد از آن فوت کرده اند.

آيا جراحي ويپل دردناک است؟

بعد از انجام عمل Whipple چه احساسي خواهم داشت؟ پس از جراحي ، ممکن است از محل برش درد احساس کنيد. چندين روز پس از جراحي مي توانيد از طريق دهان خوردن و آشاميدن را از سر بگيريد.

بعد از جراحي ويپل چگونه غذا مي خوريد؟

بر خوردن پروتئين کافي تمرکز کنيد ، زيرا اين امر به بدن کمک مي کند تا پس از جراحي سرطان لوزالمعده (پانکراس) بهبود يابد. از غذاهاي سرشار از فيبر نامحلول مانند غلات کامل خودداري کنيد ، زيرا هضم بلافاصله بعد از جراحي براي بسياري از آنها سخت است. تا زماني که سيستم شما برطرف شود ، غذاهاي "سفيد" مانند برنج سفيد ، ماکاروني ، نان و کراکر بخوريد.

آيا مي توانم شير را بعد از جراحي بنوشم؟

محصولات لبني کم چربي را جايگزين کنيد

لبنيات منبع عالي پروتئين است که براي بهبودي پس از جراحي ضروري است. گرچه بسياري از افراد دريافتند که مصرف محصولات لبني منجر به يبوست پس از جراحي مي شود.

آيا بعد از جراحي مي توانم موز بخورم؟

پنير کلبه ماست (نرم يا منجمد). پودينگ / کاستارد. ميوه هاي نرم (موز ، پاپايا ، انواع توت ها ، کنسرو هلو يا گلابي)

 ماده غذايي براي حمايت از بهبودي بعد از جراحي

    کلم پيچ کلم پيچ يک ماده غذايي شگفت انگيز ، پر از ويتامين مانند A ، C ، E ، B کمپلکس و فولات است. ...
    توت بلوبري ، توت فرنگي ، توت سياه و تمشک مملو از ويتامين C و ساير مواد مغذي مهم است. ...
    اب. ...
    ماست. ...
    مرغ و ماهي.

کدام ميوه براي بهبود زخم مفيد است؟

تحقيقات نشان مي دهد که با دريافت ويتامين C اضافي مي توان به سرعت بهبود زخم ها را تسريع کرد ، بنابراين به دنبال فلفل قرمز ، مرکبات ، کلم پيچ ، کلم بروکلي ، توت فرنگي ، آناناس ، کيوي و انبه باشيد.

چگونه تومور در معده شما را از بين مي برند؟

آندوسکوپي

در عوض ، جراح يک آندوسکوپ (يک لوله انعطاف پذير بلند و داراي يک دوربين فيلمبرداري کوچک در انتها) را به پايين گلو و داخل معده منتقل مي کند. ابزارهاي جراحي مي توانند از طريق آندوسکوپ منتقل شوند تا تومور و بخشي از ديواره طبيعي معده اطراف آن برداشته شود.

براي درمان سرطان معده ، يک جراح ممکن است  کارهاي زير را انجام دهد

گاسترکتومي جزئي:

با اين روش بخشي از معده برداشته مي شود. پزشکان معمولاً غدد لنفاوي و بافت چربي را نيز از بين مي برند تا از بين رفتن تمام سرطان کمک کنند.

گاسترکتومي کامل:

پزشکان کل معده ، غدد لنفاوي اطراف و بافت چربي را از بين مي برند.

آيا سرطان معده قابل درمان است؟

وقتي سرطان معده خيلي زود پيدا شود ، احتمال بهبودي بيشتر است. سرطان معده در هنگام تشخيص ، غالباً در مرحله پيشرفته قرار دارد. در مراحل بعدي ، سرطان معده قابل درمان است اما به ندرت قابل درمان است. شرکت در يکي از آزمايشات باليني که براي بهبود درمان انجام مي شود بايد در نظر گرفته شود.

سرطان معده چقدر جدي است؟

در حالي که سرطان معده در مقايسه با انواع ديگر سرطان نسبتاً نادر است ، اما يکي از بزرگترين خطرات اين بيماري دشواري تشخيص آن است. از آنجا که سرطان معده معمولاً علائم اوليه را ايجاد نمي کند ، اغلب تا زماني که به ساير قسمت هاي بدن سرايت نکند ، تشخيص داده نمي شود.

بدون کدام اندامها نمي توانيد زندگي کنيد؟

هفت اندام بدن که بدون آنها مي توانيد زندگي کنيد

1.     طحال. اين عضو در سمت چپ شکم ، به طرف پشت در زير دنده ها قرار دارد. ...
2.     معده ...
3.     اندام هاي توليد مثل. ...
4.     روده بزرگ ...
5.     كيسه صفرا. ...
6.     ضميمه. ...
7.     کليه ها.

جراحي سرطان معده با برداشتن کامل معده

جراحي و برداشتن کامل معده (گاسترکتومي) به منظور تومورهاي فوقاني معده؛ برداشتن کل معده، در نزديکي غدد لنفاوي و بخش‌هايي از مري، روده‌ي کوچک و بافت‌هاي ديگر که در نزديکي تومور قرار دارند. طحال نيز ممکن است برداشته شود. مري به روده‌ي کوچک متصل مي‌شود بنابراين بيمار مي‌تواند به خوردن و بلع خود ادامه دهد.

در صورت انسداد مسير معده و اگر سرطان را نتوان از طريق جراحي استاندارد رفع نمود، امکان استفاده از روش‌هاي زير وجود دارد:
?جايگذاري استنت Endoluminal

لوله‌اي باريک و قابل انبساط به منظور باز کردن مجرا (به عنوان مثال عروق يا مري) براي تومورهاي مسدودکننده‌ي مجاري .
?ليزر درماني Endoluminal

روشي است که يک اندوسکوپ لوله‌اي باريک و داراي لامپ با استفاده از ليزر پرتو شديدي از نور در بدن نفوذ کرده و از آن به‌عنوان چاقو استفاده مي شود.
?گاستروژژنوستومي (Gastrojejunostomy)

عمل جراحي سرطان معده به منظور حذف قسمتي از معده دچار سرطان که در حال انسداد مسير دهانه‌ي معده به روده‌ي کوچک مي باشد.

درمان جراحي

در واقع ، جراحي تنها امکان مطمئن درمان شفابخشي است. هدف از عمل جراحي حذف هرچه بيشتر بافت تومور کاملاً قابل مشاهده و به دست آوردن حاشيه هاي جراحي بدون بافت است.

در طي عمل جراحي ، برداشتن معده به گسترش سرطان ، يعني نفوذ تومور از طريق ديواره معده ، گسترش تومور به اندام هاي مجاور و درگيري گره هاي لنفاوي بستگي دارد.

محدوديت هاي برداشتن معده

گسترش برداشتن معده به محل تومور بستگي دارد

    سرطان واقع در بدن يا اجسام معده  نياز به عمل جراحي گاسترکتومي کامل دارد. بازسازي تداوم گوارشي سپس توسط يک oesojejunostomy Roux-en-Y تحقق مي يابد. به نظر مي رسد بازسازي کيسه و Roux-en-Y باعث بهبود کيفيت زندگي بعد از عمل پس از عمل جراحي گاسترکتومي کامل مي شود.

    سرطان آنتروم، ممکن است توسط گاسترکتومي ديستال زير کل کنترل شود. بازسازي با روشي مشابه روشهاي Bilroth I يا II محقق مي شود. Roux-en-Y gastrojejunostomy براي جلوگيري از ريفلاکس صفرا در بقاياي معده پيشنهاد شده است ، اما واگوتومي براي جلوگيري از زخم معده آناستوموتيک اجباري است ، بسته به اندازه باقي مانده معده. اين نوع بازسازي به نام انحراف کامل اثني عشر در بيماران با ريفلاکس معده و مري شديد ارائه شده است . با اين حال ، مي توان آن را براي GC پس از گاسترکتومي ديستال ، در مواردي از بيماران با اميد به زنده ماندن طولاني مدت به عنوان مثال سرطان معده (EGC) نشان داد. براي مدت زمان طولاني ، گاسترکتومي راديکال کامل راديکال براي ضايعات ديستال توسط نويسندگان عمومي  ، به ويژه از ژاپن  پيشنهاد شد. دليل منطقي آن اين بود که پس از عمل لنفادنکتومي گسترده ، از جمله برداشتن دم لوزالمعده ، بقا بهتر بود. در اين شرايط ، برداشتن کامل معده لازم بود. در واقع ، گاسترکتومي کامل معمول معمولاً تنها درمان توصيه شده براي ضايعات ديستال نيست ، همانطور که در يک مطالعه کنترل شده چند مرکزي مرکز آينده نگر نشان داده شد. در اين مطالعه  ، تفاوت معني داري در ميزان بقاي 5 ساله بين گاسترکتومي ديستال کلي يا زير توتال براي ضايعات ديستال مشاهده نشد. با اين حال ، يک نکته مهم اين واقعيت بود که پس از گاسترکتومي ديستال زير توتال ، حاشيه برداشتن آزاد نبايد کمتر از 5-6 سانتي متر بر روي معده و کمتر از 2 سانتي متر در اثني عشر باشد.
سرطان کارديا به رويکرد خاصي نياز دارد. در حقيقت ، آنها به عنوان يک نهاد باليني متفاوت در نظر گرفته مي شوند ، در حالي که ديگران  آنها را با هرگونه تفاوت بافت شناسي با يک سرطان مري پايين تر جذب مي کنند. در حقيقت ، محدوديت برداشتن به خود پسوند مري بستگي دارد. علي رغم عدم مطالعه کنترل شده ، تمايل به دستيابي به گاسترکتومي کامل در ضايعات محدود به قلب و پروگزيمال مري-گاسترکتومي از طريق روش ترکيبي شکم و قفسه سينه راست (روش لوئيس- سانتي) براي ضايعات گسترش يافته به مري تحتاني وجود دارد .
GC نفوذي بورمان نوع 4 ، از نظر توپوگرافي (جزئي يا کلي) ، معمولاً به دليل گسترش گسترده مکرر از ديواره معده ، با گاسترکتومي کامل درمان مي شوند . بروز نسبي اين نوع سرطان با گذشت زمان  در حال افزايش است و برداشتن گسترده تر در اندام هاي اطراف از جمله لنفادنکتومي طولاني ، همانطور که توسط نويسندگان ژاپني پيشنهاد شده است  ، به نظر نمي رسد که پيش آگهي را براي همه TNM بهبود بخشد مراحل ، بجز احتمالاً در مرحله III  ، اما هيچ آزمايش کنترل شده اي در بورمان نوع 4 GC انجام نشده است.
سرانجام ، EGC ، هر مکاني که باشد ، نياز به درمان مشابه ساير انواع دارد ، زيرا احتمال گسترش گسترده زير مخاط و درگيري گره هاي لنفاوي وجود دارد. برخي از نويسندگان ژاپني برداشتن محدود  براي EGC را پيشنهاد کردند ، اما اين روش ها در حال حاضر در اروپا پخش نشده اند.

جراحي براي سرطان معده

در صورت انجام جراحي ، بخشي از درمان بسياري از مراحل مختلف سرطان معده است. اگر بيمار مبتلا به سرطان در مرحله 0 ، I ، II يا III باشد و از سلامت کافي برخوردار باشد ، جراحي (غالباً همراه با ساير روش هاي درماني) تنها فرصت واقعي براي درمان در اين زمان است.

بسته به نوع و مرحله سرطان معده ، ممکن است براي از بين بردن سرطان و بخشي يا کل معده و برخي از غدد لنفاوي مجاور ، جراحي انجام شود. جراح سعي خواهد کرد تا حد ممکن معده طبيعي را پشت سر بگذارد. گاهي اوقات ديگر اعضاي بدن نيز بايد برداشته شوند.

حتي وقتي سرطان بيش از حد گسترده باشد که به طور کامل برداشته نشود ، ممکن است با جراحي سرطان معده به بيماران کمک شود زيرا مي تواند از خونريزي تومور جلوگيري کرده و يا از انسداد معده توسط رشد تومور جلوگيري کند. به اين نوع جراحي جراحي تسکيني گفته مي شود ، به اين معني که علائم را تسکين مي دهد يا از آن جلوگيري مي کند اما انتظار نمي رود که سرطان را درمان کند.

روش هاي جراحي آپانديس

درمان آپانديسبا توجه به تشخيص پزشك و شرايط بيماراز جمله شدت التهاب آپانديس و سوابق پزشكي به ۲ روش لاپاروسكوپ و يا جراحي باز انجام شود.

آپاندكتومي باز

در عمل جراحي آپاندكتومي باز، پزشك جراح يك بريدگي در سمت راست و پايين شكم ايجاد مي‌كند و از محل همين بريدگي، آپانديس را با دقت از بافت هاي اطراف جدا كرده و خارج مي كند. سپس جاي اين بريدگي را با بخيه مي‌بندد. در اين زمان آپانديس براي آزمايش به آزمايشگاه پاتولوژي فرستاده مي شود.

روش آپاندكتومي باز براي چه كساني استفاده مي شود؟

اگر آپانديس پاره شده و محتويات آن در داخل حفره شكم پخش شده باشد، با استفاده از اين روش اين امكان فراهم مي شود كه پزشك حفره شكمي را تميز كند.

درنتيجه اگر آپانديس پاره شده و عفونت ناشي از آن به ساير اندام‌هاي داخلي سرايت كرده باشد، احتمالاً پزشك، جراحي آپانديس را به روش باز انجام مي دهد.

همچنين روش آپاندكتومي باز براي افرادي كه قبلاً عمل جراحي باز شكم انجام داده‌اند، گزينه بهتري مي‌باشد.

آپاندكتومي لاپاراسكوپي

در عمل آپاندكتومي به روش لاپاراسكوپي، پزشك جراح عمل جراحي برداشت آپانديس را با استفاده از لاپاروسكوپ براي مشاهده داخل حفره شكمي انجام مي دهد. در اين روش جراح از طريق چند بريدگي كوچك كه بر روي شكم آپانديس را بررسي مي‌كند.

سپس با استفاده از يك لوله كوچك و باريك به نام كانولا از طريق اين بريدگي‌ها به حفره شكم وارد مي‌شود. كانولا براي باد كردن شكم با گاز دي‌اكسيدكربن مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گاز به جراح امكان مي‌دهد كه بتواند آپانديس را با وضوح بيشتري ببيند.

پس از وارد شدن گاز دي‌اكسيدكربن به شكم، يك ابزار جراحي به نام لاپاراسكوپ از طريق بريدگي‌ها وارد شكم مي‌شود. لاپاراسكوپ به شكل يك لوله دراز و نازك است كه يك چراغ قوي و يك دوربين با كيفيت بالا در نوك آن تعبيه شده است.

اين دوربين تصوير داخل حفره شكم را بر روي يك صفحه مانيتور نشان مي‌دهد و جراح از اين طريق مي‌تواند داخل شكم شما را با وضوح بالايي ببيند و ابزار جراحي را جهت انجام عمل جراحي به سمت نقطه مورد نظر خود هدايت كند.

سپس پزشك در صورت مشاهده زائده آپانديس در تصوير، انتهاي آن را با بخيه مي‌بندد و آن را خارج مي‌كند. سپس بريدگي‌هاي كوچك روي سطح شكم شما تميز، ضد عفوني، بخيه و پانسمان مي‌شود.

آنوريسم يا رگ‏برآمدگي

عبارت است از بزرگ شدن يا بيرون‌زدگي ديواره يك سرخرگ در اثر ضعف ديواره سرخرگ و افزايش قطر سرخرگ بيش از يك و نيم برابر قطر معمول آن رگ. آنوريسم معمولاً در آئورت (سرخرگ بزرگي كه از قلب منشاء گرفته و در سينه و شكم به سمت پايين حركت مي‌كند) يا سرخرگ‌هايي كه مغز، پاها، يا ديواره قلب را تغذيه مي‌كنند، ايجاد مي‌شود.

درمان آنوريسم

درمان آنوريسم به اندازه آنوريسم و سرعت رشد آن بستگي دارد.

در مواردي كه آنوريسم كوچك باشد ممكن است پزشك پيش از جراحي بيماري را توسط دارو و كاهش فشار خون و ريلكس كردن عروق كنترل كند و از پارگي سرخرگ جلوگيري كند.

اما هنگامي كه آنوريسم آئورت شكمي بسيار بزرگ يا به سرعت در حال رشد و در معرض خطر پارگي و يا دايسكشن باشد باشد، نياز به درمان دارد.

بهترين روش درمان هر آنوريسم به عوامل مختلفي از جمله محل و شكل آنوريسم و همچنين شرايط فيزيكي بيمار بستگي دارد.

دو نوع اصلي از عمل جراحي براي اصلاح آنوريسم آئورت بزرگ وجود دارد:

• ترميم آنوريسم آئورت شكمي به روش جراحي باز
• اندوواسكولار (ترميم كم تهاجمي)

جراحي باز آنوريسم شكمي

در جراحي باز آنوريسم بخش آسيب ديده را از آئورت حذف و آن را با يك لوله مصنوعي جايگزين مي كنند. اين جراحي نوع استاندارد و رايج جراحي آنوريسم آئورت است.

در اين روش يك برش بزرگ در شكم يا قفسه سينه ايجاد مي شود و در طول عمل جراحي، آنوريسم حذف مي گردد.

پس از آن، بخشي از آئورت با موادي مانند داكرون يا تفلون پيوند زده مي شود.

اين عمل نياز به بيهوشي عمومي دارد. عمل جراحي ۳ تا ۶ ساعت طول مي كشد و دوره نقاهتي كه بايد در بيمارستان طي شود، ۵ تا ۸ روز است.

در اغلب موارد زمان لازم براي بهبودي كامل و بازگشت به فعاليت هاي روزانه پس از عمل جراحي باز قفسه سينه و شكم، يك ماه است.

جراحي اندوواسكولار

در اين روش جراحي، آنوريسم برداشته نمي شود. بلكه توسط استنت گرفت ها و يا تكنولوژي جديد استنت گرافت آنوريزم، مسير عبور جريان خون احيا مي گردد.

همچنين فشار مضاعف بر روي ديواره ي سرخرگ احساس نمي شود. اين امر از پارگي و دايسكشن سرخرگ جلوگيري مي كند.

جراح ابتدا يك كاتتر را به داخل سرخرگ در كشاله ران (قسمت بالايي ران) مي برد. سپس با استفاده از اشعه ي ايكس براي ديدن عروق، جراحي پيوند به آئورت را انجام مي دهد.

بعد از آن پيوند، داخل آئورت گسترش داده شده و در جاي خود به يك كانال پايدار براي جريان خون تبديل مي شود. پيوند بخش ضعيف شده آئورت را تقويت مي كند. اين كمك مي كند تا از پارگي آنوريسم جلوگيري شود.

در اين روش درماني از بيهوشي عمومي استفاده مي شود و نسبت به جراحي باز بسيار ساده تر است.

فتق شکمی

فتق یک بیماری شکمی است و زمانی‌ پیش میاید که لایه ‌های درونی‌ عضلات شکمی ضعیف شده باشند. که این امر منجر به پارگی یا کشیدگی بیش از حد در ناحیه جداره شکم یا دیافراگم می گردد.

یکی از رایج ترین علائم فتق، وجود یک برآمدگی دردناک و قابل مشاهده در ناحیه شکم است. همراه شدن این بیماری با تب و حالت تهوع نشانه عارضه دار شدن این بیماری است.

فتق ممکن است بر اثر وارد شدن فشار زیاد به قسمت های دیواره شکم، افزایش سن، جراحت، یک برش یا زخم کهنه یا یک ضعف مادر زادی به وجود آید.

هر کس ممکن است در هر سنی به فتق دچار شود. در بیشتر موارد فتق در کودکان مادرزادی و در بزرگسالان به دلیل یک ضعف طبیعی یا فشارناشی از بلند کردن جسم سنگین، سرفه مداوم، مشکل در اجابت مزاج یا دفع ادرار است.

روش های معاینه و تشخیص فتق

• در حالت ایستاده کیسه فتق قابل لمس است. در نتیجه پزشک از بیمار می‌خواهد که بایستد و سرفه کند یا زور بزند. این کیسه‌های کوچک در حالت سرفه یا زور زدن به دست پزشک ضربه میزنند و قابل تشخیص‌ هستند.

• در فتق ‌های دیافراگمی و درونی‌ که علائم و نشانه های بیرونی ندارند، معاینه و تشخیص به وسیله گاستروسکپی-آندوسکوپی معده و سونوگرافی انجام می شود. در روش سونوگرافی پزشک میتواند نوع و محل دقیق فتق را تشخیص بدهد.

• همچنین رادیوگرافی و سی‌ تی‌ اسکن نیز پزشک را در چگونگی و محل دقیق فتق یاری می‌کند.

درمان فتق شکمی

روش درمانی هر فرد به اندازه فتق و شدت علائم آن بستگی دارد. بر این اساس روش های درمانی که برای فتق های شکمی وجود دارد؛ شامل تغییر رویه ی زندگی، مصرف برخی دارو ها و جراحی است.

درمان قطعی این بیماری جراحی است. رعایت برخی نکات و مصرف داروها فقط علائم بیماری را کاهش می دهند و به روند بهبودی کمک می کند.

جراحی

پزشک جراح روش جراحی مناسب را با توجه به عواملی مانند سن بیمار، نوع فتق، شرایط عمومی، سلامت بیمار و … تعیین می کند. که شامل دو روش جراحی باز و استفاده از لاپاراسکوپی است.

جراحی باز

این روش عمومی‌ترین روش در جراحی فتق است. جراح در آن با ایجاد یک برش چند سانتی بر روی شکم، در قسمتی از بالای توده فتق، می تواند به نواحی داخلی دسترسی داشته باشد و عمل ترمیم فتق را به پایان برساند. سپس ترمیم پوست با چسب یا بخیه انجام می‌شود.

این روش اغلب برای بیماران جوان و فتق های کوچک کاربرد دارد. این روش با بیهوشی کامل با بی حسی موضعی انجام می گردد. در این روش احتمال عود یا بروز مجدد بیماری بسیار زیاد است.

لاپاراسکوپی

در روش لاپاراسکوپی، برشی بر روی شکم انجام نخواهد شد. جراح تنها با ایجاد حفره‌های کوچکی (معمولاً ۳ عدد) و به کمک ابزار خود و دوربینی که در اختیار دارد عمل فتق را انجام می دهد.

در این روش احتمال ابتلا به انواع عفونتها، خونریزی مداوم و درد های مزمن کاهش می یابد. اما انجام لاپاراسکوپی می تواند ریسک آسیب به سایر نواحی بدن را افزایش دهد. بنابراین این عمل باید تنها توسط پزشکی متخصص و مجرب صورت گیرد.

این روش مناسب فتق هایی است که مرتباً تکرار می شوند. این جراحی توسط بیهوشی کامل انجام می گیرد و معمولاً عمل به مدت یک ساعت به طول می انجامد.

مقایسه جراحی باز و روش لاپاراسکوپی فتق

جراحی باز به دوره استراحت بیشتری نیاز دارد و ممکن است مجبور شوید تا ۶-۹ هفته پس از عمل استراحت کنید. در حالی که عمل لاپاروسکوپی طول درمان و استراحت کوتاه تری دارد. اما امکان بازگشت فتق در عمل لاپاروسکوپی بیشتر است.

راه پیشگیری از بروز مجدد فتق

جهت جلوگیری از بازگشت این بیماری بهتر است ناحیه ی عمل شده را توسط مش یا توری کوچک پلاستیکی ببندید. این روش علاوه بر پیشگیری از عود مجدد، می تواند سبب ترمیم سریع تر بخیه ها شود.

رﮊیم غذایی مناسب پس از عمل فتق شکم

می بایست تا عصر روز عمل چیزی خورده نشود تا دستگاه گوارش فرصت لازم برای رسیدن به شرایط قبل از عمل را پیدا کند.

سپس می توان مایعات غذاهای سبک مثل سوپ و همچنین غذاهایی که باعث جلوگیری از یبوست می شوند را مصرف کنید. این غذاها شامل سالاد و سبزیجات و میوه جات( نه آبمیوه) هستند.

سرطان معده یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان است که علت مشخصی برای آن پیدا نشده است و متاسفانه در مراحل اولیه قابل تشخیص نبوده و علائم چندانی ندارد. اکثر افراد زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که بیماری آنها پیشرفت کرده است. خوشبختانه در صورت تشخیص زودهنگام، سرطان معده درمان می‌شود. درمان اصلی سرطان معده در مراحل اولیه جراحی است و در صورت نیاز رادیوتراپی و شیمی درمانی به صورت تکمیلی انجام می شود.

طی دو سه ساله اخیر، بارها مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرده سرطان معده عامل اصلی علت مرگ و میر بیماران مبتلا به سرطان در کشور است.

نشانه‌هایی سرطان معده

افراد میانسال و مسنی که دچار علائم گوارشی بویژه احساس نفخ، پری معده، ترش کردن، آروغ زدن، تهوع و استفراغ می‌شوند در اولین فرصت به متخصص گوارش مراجعه کنند تا تحت آندوسکوپی از حیث تائید سلامت و خوش خیم بودن زخم‌های احتمالی معده قرار بگیرند.

این توصیه از آن رو حائز اهمیت است که سرطان معده علائم اختصاصی مشخصی ندارد و معمولا مبتلایان با نشانه‌هایی مثل پری و نفخ بالای شکم، سوزش سردل و ترش کردن در مراحل اولیه بیماری مراجعه می‌کنند. البته در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، عوارضی چون گیر کردن غذا در قسمت فوقانی معده و انتهای مری و تورم شکم نیز بروز می‌کند.

در مواردی که سرطان به بقیه ارگان‌های بدن متاستاز داده باشد نیز با عوارضی چون درد ناحیه فوقانی شکم و راست شکم، زردی، خارش بدن، درد استخوان (در صورت درگیری استخوان‌ها)، درگیری مغز یا مشکلات کلیوی همراه است.

علائم بیماری سرطان معده

برخی از علائم سرطان معده عبارتند از :

سو هاضمه یا سوزش معده

یبوست و یا اسهال

احساس گیر کردن غذا در گلو در هنگام غذا خوردن

آروغ زدن بعد از هر وعده‌ی غذایی

احساس درد یا ناراحتی در شکم

بی‌اشتها بودن

حالت تهوع و استفراغ، خصوصاً بالا آوردن غذاهای سفت فوراً بعد از خوردن آن‌ها

برخی از علائم سرطان پیشرفته‌ی معده

دفع مدفوع خونی ویا بالا آوردن خون

احساس ضعف و سستی

کاهش وزن بدون داشتن هیچ علتی

مفهوم عروق کاروتیدی

عروق کاروتیدی دو رگ بسیار بزرگ می باشند ، که خونی را که در آن اکسیژن وجود دارد را به بخش بزرگی از قسمت قدامی مغز می رسانند. در این قسمت ، کارکردهایی مثل تأمل و فکر کردن ، صحبت کردن و کنترل سیگنال‌های حسی و حرکتی انجام می‌شود. نبض عروق کاروتیدی در دو طرف گردن و قسمت زیر فک به خوبی حس می شود.

علل ایجاد تصلب شرایین و تنگی عروق

در بسیاری از موارد سبب تنگی عروق کاروتیدی تصلب شرایین می باشد. جمع شدن رسوبات چربی در دیواره‌ی رگ باعث به وجود آمدن پلاک می‌شود که به جداره‌ی رگ چسبیده اند و با بزرگ شدن آهسته آن تنگ شدن عروق و کاهش میزان جریان خون به مغز و حتی بسته شدن کامل آن اتفاق می افتد.

راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی

تغییر در سبک زندگی

یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از انسداد عروق کاروتیدی، ترک سیگار خطر بروز تنگی عروق کاروتیدی و عروق قلبی را کاهش می‌دهد.

کم کردن مصرف کلسترول

غذاهایی با چربی و کلسترول کم استفاده کنید.از سبزیجات، گوشت سفید (از خوردن گوشت قرمز دوری کنید)، میوه و غلات شامل فیبر بیشتراستفاده کنید. از خوردن غذاهای فرآوری شده و غذاهای چرب و ترانس دوری کنید.

کم کردن مصرف قند:

بالا بودن میزان قند خون می‌تواند باعث التهاب و صدمه رساندن به جداره‌ی عروق کاروتیدی شود. با ورزش کردن و خوردن غذاهای کم قند ، تلاش کنید تا میزان قند خون خود را تحت مراقبت داشته باشید. افرادی که دچار دیابت می باشند احتمالا به دارو یا درمان‌های دیگر احتیاج خواهند داشت.

ورزش:

عدم تحرک و ورزش نکردن ممکن است باعث افزایش وزن و افزایش فشار و سطح کلسترول خون شود. ورزش کردن موجب بهره مندی از وزنی نرمال می باشد و خطر مبتلا شدن به بیماری‌های عروقی و تنگی عروق کاروتیدی را کم می کند .

فشار خون خود را تحت نظر داشته باشید:

افزایش فشار خون سبب التهاب، فرسایش و آسیب دیدن جداره ‌ی رگ‌ها در بدن می‌شود و احتمال مبتلاشدن به تنگی عروق کاروتیدی را افزایش می‌دهد. فشار خون در اکثر افراد باید کمتر از ۱۴۰/۹۰ باشد.

علل شکل گیری سرطان لوزالمعده

استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی های الکلی و نوشیدن بیش از حد قهوه از جمله علل تاثیرگذار بروز سرطان لوزالمعده یا پانکراس است. البته می توان گفت نوع تغذیه تاثیری در پیشگیری از بیماری، ایجاد یا پیشرفت بیش تر سرطان پانکراس ندارد. سرطان لوزالمعده در دنیا رو به گسترش و فزونی است و عمدتا رده سنی میان سالی تا پیری را درگیر می‌کند. معمولا این بیماری در میان مردان بیش تر از زنان شایع می باشد و البته این تفاوت چشم گیر نمی باشد.

وجود علائمی نظیر نفخ شدید سر معده،دیابت و یا احساس سوء هاضمه باید افراد را نسبت به وجود این بیماری حساس کند.

علائم سرطان لوزالمعده

لوزالمعده بافت غده‌ای شکل می باشد که کم کاری آن موجب بروز بیماری دیابت می‌گردد و انسولین ترشح کرده و ممکن است اسیدهای هضمی‌ را ملتهب کند.

مجرای ترشح لوزالمعده با مجرای کیسه صفرا مشترک است و زمانی‌که سنگی در کیسه صفرا ایجاد شود قادر است موجب انسداد این مجرای مشترک گردد.

لوزالمعده یا پانکراس از سه بخش سر، میانه و دم (انتهایی) متشکل می شود که عمدتا سر پانکراس دچار سرطان می‌شود. سرطان پانکراس در مراحل اولیه شکل گیری علامت و نشانی از خود نشان نمی‌دهد یا اگر هم علامتی داشته باشد بسیار ضعیف و خفیف می باشد. به همین علت عمده بیماران پی به وجود این بیماری نمی برند و البته گاهی برخی از افراد با دردهای سرمعده مواجه می شوند.

گاهی اوقات سرطان لوزالمعده موجب انسداد مجرای صفراوی می شود که در این صورت رنگ پوست بیمار به زردی متمایل می‌گردد و موجب یرقان انسدادی می‌شود که در این مرحله سرطان از دسته پیشرفته به حساب می آید.

جراحی ویپل درمان اصلی سرطان لوزالمعده

درمان اصلی این بیماری در صورت تشخیص به موقع و قبل از گسترش ناحیه سرطانی که باعث درگیری اندام های اطراف لوزالمعده ، بافت پشت لوزالمعده ، بافت کبد و طحال رسوخ کند و موجب سرطانی شدن آن ها شود ، عمل جراحی سرطان لوزالمعده می باشد.

قبل از گسترش و پیشرفته شدن بیماری، بیمار تحت معاینه دقیق قرار گرفته و در صورت انجام آزمایشات مربوطه پزشک متوجه وجود تومور و بیماری می گردد که با انجام جراحی و نمونه برداری نتیجه حاصله بسیار مسرت بخش خواهد بود.

جراحی در مراحل اولیه شکل گیری سرطان روده بزرگ و کوچک

در اوان شکل گیری سرطان روده بزرگ در صورتیکه سرطان، به پولیپ‌های واقع در منطقه ای مشخص محدود و در دوره اولیه شکل گیری باشد، جراح قادر است ناحیه سرطانی را به طور کامل با استفاده از کولونوسکوپی نابود سازد. پولیپ‌های بزرگ‌تر با استفاده از برش اندوسکوپیک در لایه مخاطی (برش موکوسال) خارج می شود. اگر نتیجه این اقدام منجر به نابودی کامل ناحیه سرطانی باشد ، شیوه درمان دیگری نیاز نخواهد بود.

به منظور ریشه کن کردن دسته پیشرفته تر از پولیپ‌هایی که با کولونوسکوپی برداشته نمی شوند ، از عمل جراحی لاپاروسکوپی سرطان روده می توان استفاده نمود.

در جراحی سرطان روده بزرگ و کوچک چند برش‌ کوچک روی جداره شکم ایجاد می‌ شود و با استفاده از همین برش ها تجهیزات پیشرفته مجهز به دوربین برای بررسی روده بزرگ وارد بدن می شود که با صفحه نمایشگر قابل رویت و ردگیری است. در این جراحی نمونه‌برداری از غدد لنفاوی قرار گرفته در ناحیه متاثر ازسرطان امکان پذیر می باشد.

جراحی سرطان تهاجمی روده بزرگ

در صورتیکه سرطان درون یا به صورت فراگیر در سراسر این اندام رشد کرده باشد ، عمل کولکتومی به منظور برداشتن قسمت متاثر از سرطان و بافت های طبیعی در دو سمت نواحی سرطانی در دستور کار قرار می گرد. همچنین غده‌های لنفاوی نواحی مجاور نیز توسط جراحی روده بزرگ برداشته می‌شوند و سرطانی شدن آن ها به صورت موشکافانه مورد بررسی قرار می گیرد. در اکثریت مواقع امکان اتصال قسمت ها و بافت های سالم روده بزرگ یا راست روده در جراحی امکان پذیر می باشد.

در صورتی که این اقدام در جراحی ممکن نباشد (به عنوان مثال سرطان مجرای خروجی راست روده را نیز مستعد سرطان کرده باشد) به کار بردن کولوستومی موقت یا دائمی در جراحی محتمل خواهد شد که بدین منظور حفره ‌ای در جداره شکم از قسمت باقی مانده ایجاد گشته تا مواد زائد از این حفره خارج شود و به کیسه‌ای خاص و متصل به این حفره ساکشن شود.

در صورت استفاده موقت ازکولوستومی ، هدف بهبودی راست روده یا روده بزرگ پس از عمل جراحی می باشد؛ اما در برخی موارد دائمی بودن استفاده از کولوستومی محتمل می باشد.

جراحی در مراحل پیشرفته شکل گیری سرطان

در صورت پیشرفته بودن و غیر قابل کنترل بودن سرطان و یا شرایط نامطلوب جسمی ، به بیمار توصیه اکید می‌شود تا به منظور رفع انسداد روده بزرگ و عوارض ایجاد شده دیگر، جهت تسکین و تخقیف علائم نسبت به عمل جراحی روده اقدام شود. هدف از این جراحی بهبودی سرطان نمی باشد بلکه نشانه‌ها و علائمی مانند درد و خونریزی را التیام می‌بخشد